رنگ ها و پوشش ها بیش از 55 درصد از سهم کل بازار را به خود اختصاص خواهند داد. TiO2 دارای ویژگی های کلیدی حفظ رنگ، سفیدی بالا، دوام و غیره است، به همین دلیل است که در بخش رنگ ها و پوشش ها اهمیت بالایی دارد. رشد تولید خودرو و فعالیت های ساخت و ساز در سراسر جهان نیاز به محصولات رنگ و پوشش را ایجاد می کند. در نتیجه بازار این ترکیب صعودی پیش بینی می شود.

این ماده در ګرید های مختلف موجود است.

تولید این ماده با فرآیند سولفات به دلیل سهولت نسبی کارکرد با CAGR 7% از سال 2020 تا 2026 رشد خواهد کرد. در این فرآیند از اسید سولفوریک برای تولید دی اکسید تیتانیوم از ماسه معدنی استفاده می شود. با این حال، این فرآیند مقدار زیادی دور ریز تولید می کند.سهم بازار دی اکسید تیتانیوم گرید روتیل به دلیل ویژگی های برتر آن در مقایسه با TiO2 آناتاز احتمالاً در دوره زمانی فوق با CAGR 8.2 درصد رشد خواهد کرد. این گرید دارای قدرت پوشانندگی و هواپذیری بالاتری است و می تواند در کاربردهای پوشش های پیشرفته در فضای باز، پوشش های لاتکس، پوشش های کاغذی پیشرفته و غیره استفاده شود. این گریدها را می توان با استفاده از فرآیند کلرید یا سولفات نیز تولید کرد.کاربرد آن در صنایع غذایی به گونه ای است که می تواند رنگ ماده ی غذایی را بهبود ببخشد و معمولا در محصولات سفید و برای بهبود رنگ آن ها مورد استفاده قرار می گیرد. از جمله این محصولات می توان به لبنیات، آبنبات، پودر روی دونات و… اشاره کرد.برای غذاهایی که به نور  UV حساس هستند ، از دی اکسید تیتانیوم برای افزایش زمان نگهداری غذا استفاده می شود تا از فساد جلوگیری کرده و ماندگاری مواد غذایی را افزایش دهد.TiO2 به خوبی در صنایع غذایی به عنوان افزودنی E171 در محصولات غذایی مختلف، عمدتا برای سفید کردن بافت محصول ، توسط FDA پذیرفته شده است. در برخی از پنیرها مانند موزارلا، خامه و سس ترب، کشک لیمو و در محصولات کم چرب مانند شیر بدون چربی و بستنی این افزودنی وجود دارد. حتی اگر محصول دارای برچسب حاوی E171 باشد، معمولاً هیچ اطلاعاتی در مورد کمیت، اندازه ذرات و ساختار ذرات ارائه نمی شود. FDA ادعا می کند که TiO2 ممکن است به طور ایمن به عنوان یک افزودنی رنگ برای رنگ آمیزی مواد غذایی در مقادیر تا 1٪ وزن غذا مورد استفاده قرار گیرد.TiO2 همچنین در فرمولاسیون‌های دارویی خوراکی استفاده می‌شود و تحقیقات این ماده را در اندازه نانو غیر تحریک‌کننده و غیرسمی می‌داند.

 

این ماده در ضد افتاب ها به عنوان فیلتری برای اشعه UV کاربرد عمده ای دارد.در کرم ها خاصیت پیگمنتی و تیکنر کنندگی آن سبب استفاده از آن در لوسیون ها و کرم های مختلف شده است.در حالی که بسیاری از ضد آفتاب ها مانع اشعه UVA و UVB می شوند ، اما در دو دسته جداگانه قرار می گیرند: ضد آفتاب شیمیایی و ضد آفتاب فیزیکی (که اغلب به آن ضد آفتاب معدنی می گویند) از جمله ی این ترکیبات هستند. ضد آفتاب های اکسید روی و ضد آفتاب های دی اکسید تیتانیوم در گروه دوم قرار می گیرند.

 

هر نوع SPF هم در کوتاه مدت و هم در طول زمان دارای پتانسیل عمده ای برای فواید پوست شما است. تیتان عمدتا، دارای چند مزیت اضافی است که ممکن است بسته به اولویت های شما، آن را به گزینه ای ایده آل نسبت به سایر فیلترهای UV تبدیل کند.

غیر تحریک کننده: برخی از لوازم آرایشی و ضدآفتاب هایی که حاوی این ماده هستند با در نظر گرفتن پوست حساس فرموله شده اند، بنابراین پتانسیل تسکین پوست را دارند. محققان اعلام نموده اند که: «ترکیب فوق یک ماده معدنی غیر تحریک کننده و همچنین یک جایگزین طبیعی بی خطر برای ضد آفتاب های مشتق شده مصنوعی است که می تواند باعث کاهش التهاب شود.

  آیا دی اکسید تیتانیوم برای آکنه مفید است؟

تیتان برای همه انواع پوست – از جمله پوست های مستعد آکنه – ایمن شناخته می شود. با این حال، گفته می‌شود که ضدآفتاب‌های حاوی اکسید روی جایگزین مطمئن‌تری برای ضدآفتاب‌های حاوی تیتان هستند.

تیتان به اندازه اکسید روی خوب است – هر دوی این مواد غیر کومدوژن هستند و روی پوست ملایم می باشند. با این حال نظرات مختلفی در رابطه با این سوال وجود دارد. وقتی صحبت از کرم های ضد آفتاب می شود، یک گزینه غنی شده با اکسید روی در مقایسه با تیتان بهتر عمل می کند. اما چرا؟ TiO2می تواند اشعه UV-B و موج کوتاه U.V-A را پراکنده کند، با این حال اکسید روی می تواند از پوست در برابر اشعه U.V-A موج بلند محافظت کند. در نتیجه به منظور پوشش طیف گسترده از اشعه ی یو وی، اکسید روی یک گزینه بهتر نسبت به گزینه های مشابه است. اکسید روی دارای خواص ضد باکتریایی است، بنابراین به بهبود زخم نیز کمک می کند.

تیتان در حالت عادی مشکلی از نظر سلامتی ایجاد نمی کند. این ماده در فرمولاسیون ضد آفتاب ها گزینه ای بسیار امن تر از سایر مواد شیمیایی مانند اکسی بنزون و اکتینوکسات است. با این حال، این ماده در اندازه های نانو می تواند خطرناک باشد.

این ماده بسته به نوع استفاده هم می تواند بی خطر و هم خطرناک باشد. پودر این ماده در صورت استنشاق می تواند مشکلات عدیده ای را پدید آورد. بنابراین استفاده از آن در محصولات پودری مانند رژ گونه ها و کرم پودر ها باید با وسواس بیشتری انجام شود. عمده خطری که از طرف این ماده وجود دارد، خطر استنشاق ذرات این ترکیب توسط کارگران سازنده محصولات فراوری شده می باشد.استفاده از آن پیرامون کاربرد تیتانیوم دی اکسید در ضد آفتاب ها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا ایمن شناخته شده است و همراه با اکسید روی در ساخت ضد آفتاب های فیزیکی مورد استفاده قرار می گیرد.گزارشی پیرامون مضر بودن این ترکیب در ابعاد نانو وجود ندارد.تیتان هنگامی که روی پوست ما با استفاده از کرم ها و ضد آفتاب ها قرار گیرد ، بی خطر تلقی می شود. حتی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم هنگامی که با موادی مانند سیلیس ، آلومینا و دی متیکون پوشانده شده اند ، نمی توانند به عمق پوست نفوذ کنند.